Ermiş, Halil Cibran'ın tüm insanlığı ilgilendiren temel kavramlar üzerine fikir yürüttüğü, Panteizm ve Vahdet-i Vücut felsefesine göndermeler bulunan eseri. Ruhu olan bir metin. Bu durum sadece mistik bir bakış açısı olmasından kaynaklanmıyor. Üslubu inanılmaz şiirsel, kitapta yer alan resimler de çok güzel. Zaten kendisi tam bir sanat adamı, ressamlık gibi bir yönü de var. Bu açılardan bana biraz William Blake'i hatırlattı.
Öğütler tam bir dinginlik yaşatıyor. Aslında ilgilendiğiniz konularsa yeni bir şey söylemiyor. İnsanlığın içten içe bildiği bazı gerçeklere ayna tutuyor sadece. Başarısı biraz da evrenselliği yakalamış olmasında. Sadece evrenselliği yakalamış olması ve dilinin muhteşemliği bile okunmaya değer bir eser haline getirmiş Ermiş'i.
"Ne kadar derin olursa acının içinizde açtığı oyuk, o kadar sevinç sığdırabilirsiniz içinize."
"Benlik sınırsız ve ölçülemez bir denizdir."
"'Gerçeği buldum.' demeyin. 'Bir gerçek buldum.' deyin. 'Ruhun yolunu buldum.' demeyin. 'Yolun üzerinde yürüyen ruhla karşılaştım.' deyin. Çünkü ruh bütün yollarda gezinir."
"Burada mezar yok. Bu dağlar ile ovalar birer beşik ve atlama taşı."