Madam Bovary karakteri ile 19. Yüzyılın realist akım öncüsü kabul edilen Flaubert, dönemin her yönü ile sosyolojik incelemesini yapan ve bu incelemeleri ciddî araştırmalar ile şekillendiren bir Fransız yazardı. Cesur anlatımları ile tartışma konusu olan Flaubert, Ermiş Antonius ve Şeytan adlı eserinde de çok önemli bir olguyu konu edinmiştir; Din.
Din, insanların temel yaşam iç güdülerinden sonra en fazla önem verdikleri ve kutsallaştırdıkları bir kurumdur.
Doğa üstü güçlerin tartışmasız kabul edildiği, kimsenin sorgulamadan itaat ettiği ve belki de birbirinden farklı birçok karakterin kutsal öğeler etrafında birlik olabildikleri bir kurumdur aynı zamanda. 19. Yüzyıl, Avrupa'nın karanlık döneminden sıyrılıp, Vatikan etkisinden kurtularak pozitif bilimlere yöneldiği dönemdir. Flaubert dönemin cesaret verici atmosferi ve eleştirel yeteneğinin getirdiği gücü kullanarak, tüm dinlerin ele alındığı bir kitap yazmıştır. Düşünün ki, eserlerini daha etkili
kılabilmek adına 18 ay süren bir Ortadoğu gezisi bile düzenlemiştir.
Söz konusu eserimize gelecek olursak, düşüncelerinizi sarsabilecek ve sizi arayışa sevk edebilecek nitelikte bir anlatıma sahip. Tasavvufi pencereden bakıldığında hakikat gerçeğini ve aslında bir bilginin hakikat sayilabilmesi için alt üst edici olması gerektiğini yansımaktadır eserde. Flaubert esasında ne düşünmüştür neden tüm dinleri eleştirmiştir cidden bilemeyiz. Fakat kendimce anladığım
insanın hayal gücü sınırsız, korkuları da bundan güçlü olabilmektedir. Vesselâm...
