İnsan sevdiğinden ayrılırken sanki yürek kırılır ya da yerinden sökülür; kendisinden uzaklaşılan sevilen nesneye adeta zincirlenmiş organlarımız, bu korkunç anda kurur gibi görünürler; kaçmak istersin, geri dönersin, ayrılırsınız, kucaklaşırsınız, karar veremezsiniz; en nihayetinde bu gerekli olduğunda tüm yetilerimiz yok olur, sanki bıraktığımız bizzat yaşam ilkemizdir, geriye kalan cansızdır, yaşam bizim için gene yalnızca ayrılan nesnededir.