Li kesekî bifikirin berî here dibistanê tenê bi kurdî dizane. Li dibistanê bi derbxwarinê hînê zimanekî din dibe, her ku diçe ew ziman di nav bîra wî de kok vedide û zimanê wî yê sereke winda dibe. Li kesekî wisa bifikirin ku bi van hestan diçe zanîngehê, li wir bi zimanê biyanî çîrokan dinivîse, di kovaran de çîrokên wî tên weşandin û ew kes hinek nav jî dide. Dirojnameyek bi wî zimanê biyanî de dest bi kar dike, rojek wekî nûçegihînan ji bo şopandinê diçe şahiyeke bi zimanê wî yê zikmakî li dar dikeve; ew yekem çalakiye bi zimanê wî li ev bajarê mezin tê lidarxistin. Her kes bi coş e, ew hîs dike lê nizane ew çi ziman e. Wê rojê peyvên di kûrahiya bîra wî de hatine veşartin xwe hêdî hêdî didin der. Ew biryareke wisa dide: "Ezê dest ji vî zimanê biyanî berdim, ezê êdî vegerim zimanê xwe, ji nû ve hîn bibim û biaxivim."

Yazar: