Çocukluklarında şımartılanlar arasında hiçbir vakit mutlu bir evlilik yapana rastlanmaz, çünkü böyle evliliklerde iki taraf da karşısındakinden bir şeyler bekler, ama hiçbiri kendisinden bir şeyler vermeye yanaşmaz.
Bir çocuğun ilk arkadaşı, eğer yaşıyorsa her zaman annedir; dolayısıyla bir çocuk babaya daha fazla yakınlık duyuyorsa, annenin kendisine yeterli ilgiyi göstermediğini düşünebiliriz.
“Eleştirel açıdan saptanan diğer bütün gerçeklerle bir arada bakıldı mı,eşcinselliğin seksüel sorunun yolundan kaçmak isteyen güçsüz insanların bir çözüm denemesi olduğu anlaşılacaktır”
Erkeğin seksüel ilişkide arzu edilen performansı gösteremediğini kendi kendine kanıtlamak için duyulan aşırı istek, bir başka erkekle cinsel ilişkinin sağlayacağı doyumu önemli ölçüde arttırabilir.
Sapıkların toplum yaşamımıza hiçbir bakımdan fazla uyum sağlayamadıklarını, aynı şekilde cinsiyetlerinin kendilerinden beklediği rolü oynamaktan yoksun olduklarını anlamak için fazla uğraşmaya gerek yoktur.
Eşcinsellerin geçmişinde tanımladığımız özellikler olan cinsellik rolünde kararsızlık, kesin kararlar vermekten korku, gelecekte kadınsız bir yaşam inşası, yakıp kavurucu başarı özlemi dışında babaya, vasiye ya da anneye karşı düşmanca bir tutum eksik olmayacaktır.