Esmâ-i Hüsnâ’ya, o isimlerin manalarının izinde şekillenen hikâyelerle, mesellerle, anlatılarla ermek, isimleri bir bir saymanın ötesinde bir ufkun imkânlarını bize açacak. Yaratan ile yaratılan arasındaki o kopmaz bağ, imanın ve mağfiretin iplerini de ihtiva eder. Bakıldığında görülen o bağın sağlamlığı ve yaratılan her bir şeyin de bu bağa bir ilmek daha attığı olacak. Fiillerden varlığa, eserden esmâya doğru bir yolculuk bu.
