Esir , insanoğlunun varoluşundan bu yana süregelen iyi ya da kötü , güçlü ya da zayıf olma savaşını başarılı bir olay örgüsü ile ele aliyor.
İnsanın kendi benliğinde yaşadığı ikilemleri , duygusal sürüncemeleri hepimizin çok tanıdık olduğu ancak görmek için dürtülmeye ihtiyaç duyduğu o dürtü ile gözler önüne seriyor.
Olayları işleme ve okuyucuyu hikayeye dahil etme açısından yer yer oldukça başarılı olsa da sıkça yapılan tekrarlar okuyucunun az da olsa olaydan kopmasına neden olabiliyor.
Bu durum , kitabın editörlüğünün iyi yapılmamış olmasına veya yazarın edebiyat dünyasında henüz çok yeni olmasına bağlanabilir elbette ancak Esir yine de kısa zamanda başarılı polisiye romanlar arasına gireceğini garantiliyor.
