Stiglitz, Clinton hükümetinde, Dünya Bankası'nda ve çeşitli ekonomik örgütlerde görev almış, 2001 yılında Nobel Ekonomi Ödülü'ne layık görülmüş bir ekonomist.
İktisatta para ve maliye politikası araçlarından herhangi birinin oranını yukarı veya aşağı yönde değiştirdiğinizde domino etkisiyle birçok diğer değişkeni de aynı veya aksi yönde değiştirme imkanına sahip olursunuz. Bu politika araçlarını dengeli bir şekilde kullandığınız takdirde; toplumun çoğunluğunun hayat standartlarını, refah düzeylerini olumlu yönde etkileyebileceğiniz gibi; devletin içindeki çıkar gruplarının, tekel olmaya çalışan azınlıktaki piyasa yapıcılarının oyun araçlarına dönüştürdüğünüz takdirde çoğunluğu azınlığın gönüllü köleler haline getirmeniz çok da zor olmaz.
Yazar eşitsizliğin kaynağını da; küresel gelirin büyük çoğunluğuna sahip yüzde 1'lik dilimdeki büyük küresel şirketlerin, şahısların gelirlerini kat ve kat arttırırken; kendi çıkarlarının toplumun geri kalanın çıkarları ile aynı olduğuna dair siyasal, ekonomik, sosyal algı manipülasyonlarında yattığına özellikle işaret ediyor.
İstihdam, enflasyon, büyüme üçgenindeki ekonomik politikaları kısa vadeli siyasi amaçlar yerine, sürdürülebilinir, uzun vadeli toplumsal yarara yönelik olarak planlayıp uygulayabilirsek; eşitsizliği azaltabileceğimize ve daha dengeli bir ekonomik yapıya sahip olabileceğimizi yazar öncelikle vurguluyor.
Anlatım tarzı ekonomiye aşina olmayan insanların da anlayabileceği tarzda.
İyi okumalar.
