Eski Yazı
Haydar ErgülenEski Yazı Sözleri ve Alıntıları
Eski Yazı sözleri ve alıntılarını, Eski Yazı kitap alıntılarını, Eski Yazı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Her sabah, hayvanların kış uykusundan uyanmasına benzer bir biçimde, yeryüzüne çıkarsınız yeniden. Gün diye bir tehlikeye, aydınlık diye bir çıplaklığa, yalnızlığa ve savunmasızlığa. Bu yüzden en kırılgan olduğumuz zamandır sabah. Bir mevsim de denebilir ve nedense yaz ortasında bir kış mevsimi hissini uyandırır sabah. Sabahı atlatmak, pazartesi günlerini atlatmak gibidir. Ertesi günün yine pazartesi olduğunu unutmadan elbette.
Sayfa 203Kitabı okudu
"Bir şehrin kapısı her zaman hatıralara açılır, hatıralarla kapanır. Şehir; hatıralar dükkânıdır ya. Hatıralar uzun zaman o kapının ardında unutulur. Üstümüze kapanan ne varsa biraz da yokluğumuzdur. Yokluğu çoğalta çoğalta yaşadığınız bir yeni şehirse, sizin eskiliğinizi günbegün yüzünüze vurur. Gün gelir, o yokluğun kapısını bir kez daha açmayı göze alırsınız. Gözünüzün açtığı kapı, yokluğun kapısıdır, unutma kapısıdır, açılır, bakarsınız dükkân yeni hatıralarla tepeleme doludur. Kendinize oradan bula bula bir mendil bulursunuz, hani olur a, gözyaşlarmız içinize akmasın diye, aksa ne olur, akmasa ne olur, bulduğunuz bir kâğıt mendildir artık, yeni hatıra: Buradan açınız.."
Sayfa 41Kitabı okudu
İSTANBUL: İnsan ne yerleşik ne turist olabilir bu kentte. Herkeste geçici görevle gelmiş gibi bir telaş, bir hız. Sabahlarıyla akşamları aynı, herkes evinden işine, işinden evine değil de, başka bir şehre gidiyor, "kaçıyor" gibi. Bende de aynı duygu: Bu şehirde oturuyorum, evim bu şehirde, dostlarımın çoğu da burada, iyi de ben burada değilim, buralı değilim ki! İnsan dışarıdan geldiyse buraya, bir türlü İstanbul'da yaşadığına inanamaz, aradan yıllar, hatta bir ömür geçse de "Şimdilik" duygusuyla yaşamayan kaç kişi vardır İstanbul'da, merak ediyorum. Belki şehir kendini hiçbir zaman ele vermediğinden, belki de yok olmak var olmaktan daha kolay olduğu için bu şehirde, herkeste bir "şimdilik" duygusu. Bir teselli sayılır bu da. Belki de bütün kadim şehirler gibi, tıpkı bir şiirle cebelleşir gibi, onunla da cebelleşmek gerekiyor. Bu yüzden sanı- rım, sevmek de kolay değil, onu bırakıp gitmek de.
Sayfa 69Kitabı okudu
Bende de başlamadan biter...
Belki de yaz başladığı günden itibaren baştan başa koyu bir hüzündür, başlamadan bittiği duygusu içimizde yer etmiştir de, onu üzmemek için hep sevinmiş gibi davranırız.
Sayfa 151Kitabı okudu
Hiçbir şey, vaktinde, şiir olmuyor, yitince, yok olunca, yıkılınca, bitince, son bulunca, eskiyince oluyor belki.
Sayfa 103Kitabı okudu
Şiir de hayat gibidir, insana benzer, yarısı ışıksa, yarısı gölgedir.
Sayfa 102Kitabı okudu
Hayat denen şeye ulaşmaya, onu yakalamaya çalıştıkça, kendini elden kaçırıp unutuyor insan. Kendinden önce de hatıralarını.
Sayfa 95Kitabı okudu
Tren de bir emanettir, ömür de...
Sayfa 11Kitabı okudu
Tren, insanın çocukluğudur.
Sayfa 9Kitabı okudu
...eski çocukların yerinde yeller esiyor, hepimiz hayatın karşısında "esas duruş"tayız...
Sayfa 10Kitabı okudu