Eskiçağda Yazı Malzemeleri ve Kitabın Oluşumu
Nuray YıldızEskiçağda Yazı Malzemeleri ve Kitabın Oluşumu Sözleri ve Alıntıları
Eskiçağda Yazı Malzemeleri ve Kitabın Oluşumu sözleri ve alıntılarını, Eskiçağda Yazı Malzemeleri ve Kitabın Oluşumu kitap alıntılarını, Eskiçağda Yazı Malzemeleri ve Kitabın Oluşumu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Bu derilerin en değerlisi dana derisi olup, en ince ve beğenilen vellum pergament ondan yapılıyordu. Bu en iyi kaliteye "pergamene virginea" veya "pergamena vitulina" da deniyordu. Geç devirde, Mısır'da Incil yazmaları için antilop ve ceylan derilerinden yararlanılmıştır. Mısır dışında ve belki ondan önce, III. yüzyıla tarihlenen bir Thukydides fragmanı için de ceylan derileri tercih edilmişti.
Sayfa 169 - Türk Tarih Kurumu
Günümüz Instabook sayfaları!
İmparatorluk döneminin son zamanlarında, veya M.S. III yüzyıldan itibaren kitap ticaretinde bu modanın ortaya çıktığını görüyoruz. Cahil kitap meraklıları (bibliyofiller) bu modaya kapılmışlardı. Cahil kişiler zaman zaman kitapların çekiciliğine kapılarak, kitap toplama merakına kapıldılar. Bunlar genellikle zengin, gösteriş meraklısı kişilerdi ve bu modaya uyarak, evlerini dekore etmek istiyorlardı. Onlar için kitabın içeriğinin önemi yoktu. Ausonius, Philomasus adlı kişinin kütüphanesini, ilgisi olmayan ve hiç okumadığı kitaplarla doldurduğundan söz eder.
Sayfa 312 - Türk Tarih Kurumu
Kilin üzerine yazmak zor bir işlem olduğu için, herkes yazı yazamıyordu. Bu nedenle kâtipler, saraylarda, tapınaklarda ve tüccarların yanında özel bir yere sahip idiler. Yani kâtiplik, en yüksek ve devlet yönetiminin temel mesleği idi.
Sayfa 13 - Türk Tarih Kurumu
Fakirlerin lüks kitapları alamadıkları söylenebilir.
Sayfa 306 - Türk Tarih Kurumu
Kitaplar pahalı da olsa, zenginler için fark etmiyordu; onlar açık arttırma ile istedikleri pahalı kitapları alabiliyorlardı.
Sayfa 306 - Türk Tarih Kurumu
Mezepotamya'da kil tablet yazı malzemesi olarak kullanılırken, ağaç ve tahta tablet lüks malzeme idi. Ayrıca yörede kullanılan ve kil üzerinde gelişme ortamı bulan çivi yazısı, tahta üzerine yazmak için uygun değildi.
Sayfa 19 - Türk Tarih Kurumu