'Eskici Dükkânı', Orhan Kemal'in, ırgatlık ve el işçiliğinden fabrika işçiliği ve makineleşmeye doğru yol almakta olan toplumda, gitgide yoksullaşan bir ailedeki kuşak çatışmalarını ve bireyin sıkıntılarını birkaç katmanda anlattığı bir roman.
Yaşlı, küfürbaz Topal Eskici, el bebek gül bebek büyütülmüş bir ağa torunuyken savaşa gitmiş; Trablus'tan bir bacağını kaybetmiş olarak döndüğünde, hayata çok aşağılardan başlamak zorunda kalmıştır. Öfkeli, uyumsuz kişiliğine ve çocuklarını sürekli itip kakmasına rağmen, çözülmeye doğru giden ailesini bir arada tutma kaygısıyla, üç kuruş kazanmak için didinip durmaktadır. Çocukları ise babalarının boyunduruğundan kurtulmak istedikleri halde, bir türlü ataerkil aile düzenini kırıp özgür olamazlar. Sonunda her biri kendince bir hayale kapılan aile bireyleri, Çukurova'ya pamuk toplamaya giden büyük oğulla karısının peşine takılır. Sonra... Sivrisinekler, açlık, sıtma...
Ancak 'kara gün kararıp gitmez' Orhan Kemal kitaplarında, her zaman bir yerlerden sızan bir umut ışığı vardır...
Orhan Kemal’den okuduğum 24.kitap imiş kendileri.
Niyet ettim yıllar önce emek emek hazırladığım
Orhan Kemal kitapları listemi bu yıl bitirmeye.
İlk 23 kitabı önceki yıllarda okumuş, iki seneden
fazla bir süredir de Orhan Kemal okumaları yapamamıştım.
Nasıl özlemişim nasıl.
“Dert, adı batasıca, cehennem ol, soyka… ille de soyka”
Çukurova’ya
