Yazar Crawford kitapta günümüzde eşyalarımızla ilişkilerimiz iden yola çıkarak yaşantımızı, mesleklerimizi irdeliyor.
Aslında insanın benliğinde tüketme arzusu kadar üretme arzusunun da varlığını hatırlattı bu kitap. Artık eşyalarımızı tamir etmiyor, onların nasıl çalıştıklarıyla, bakımlarıyla ilgilenmiyor, yalnızca kullanıyoruz. Bir şeylere dokunmuyor, ortaya bir ürün çıkartmıyoruz. İş yerlerimizde Belki de "kastımır", "asistın", "riğsörç", "menecmınt"lar havada uçuşuyor ama beyaz yakalı neslimiz ne iş yaptığını kendine bile anlatmakta zorlanıyor.
Hobilerin moda olmaya başlaması, kiminin bitkilerle kiminin ahşap oyması, boyama vs gibi işlerle ilgilenmesi belki de bir şeylere dokunma, üretme ihtiyacımızdan kaynaklanıyordur.
Bir tamirci ürünü çalışır hale getirdiğinde, bir usta evin duvarlarını ördüğünde karşısına geçip baktığını düşünün. Günümüzde beden ile yapılan işlerden alınan bu hazzı kendi ofislerimizden alabiliyor muyuz?
Tartışılır. Tartışınız.
