Eugenie Grandet
Honore de BalzacEugenie Grandet Gönderileri
Eugenie Grandet kitaplarını, Eugenie Grandet sözleri ve alıntılarını, Eugenie Grandet yazarlarını, Eugenie Grandet yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yazar sona dair küçük bir ipucu vermiş
Bu dünyada dürüst görünmek için her sabah bir dostun kesesinin ağırlığını tartmak ve siyasal yönden herşeyin üstüne çıkmasını bilmek gerekir: öyle hemen herşeye hayran kalmayacaksın, ne sanat yapıtşarına, ne soylu davranışlara, herşeyden önce kendi çıkarlarını düşüneceksin.
Sayfa 161
Herşeyin yapmacık olduğu, ne duygulara, ne insanlara, ne de olaylara inanmamanın doğru görüldüğü, insanların doğru göründüğü sürece güçlü sayıldığı, en büyük düşüncelerin en güzel sözlerle boğazlandığı, bir akşam toplantısında, adaletin mahkemede cezalandırıldığından çok daha fazla, sözle ve düşünceyle, nice suçlar işlendiği bir dünyanın korkunç eğitimiyle yetişmişti.
Sayfa 160
… +712
Ölüm duasının ötesinde, bizleri bekleyen gelecek yaşanılan ana taşınmıştı. Şimdi insanlar, eskilerin ölümsüz zenginlikler uğruna kendilerini adamaları gibi, yeryüzü hazlarının cennetine yönelmişlerdi...
Yasalara dek giren en yaygın düşünce buydu, yasa yapıcılarından, yasalara "Ne düşünüyorsun?" değil, "Ne kadar ödüyorsun?" sözlerinin konmasını isteyen düşünce buydu. Bu öğreti burjuvaziden halka geçerse ülkenin sonu neye varırdı?
Sayfa 125
Gelecekteki bir yaşama inanmaz cimriler, içinde yaşadıkları an herşeydir onlar için. Paranın hiçbir çağda görülmemiş derecede yasalara, piyasaya ve erdeme egemen olduğu yaşadığımız çağa korkunç bir ışık tutuyor bu düşünce. Kurumlar, kitaplar, insanlar, öğretiler her şey bin sekiz yüz yıllık toplumsal eğitimin dayandığı, gelecek bir yaşama inanç duygusunu temelinden yıkmaya çalışıyordu. Ölüm korkusuz bir geçitti artık.
Sayfa 125
- Sahi mi efendim, kargalar ölü yer derler ama, doğru mu?
- Amma kaz kafalısım Nanon. Herkes gibi onlarda ne bulurlarsa onu yerler. Bizler ölülerle yaşamıyor muyuz sanki? Miras denilen şey de ölüyle yaşamak değil midir?
Sayfa 93
Mutluluğumuzun bilincinde olduğumuz zamanlar belki de haklı olarak, düşüncelerimizin alnımıza kazıdığını, başkalarının da bunları okuyabileceğini sanır, böyle anlarımızda ürkekleşiriz.
Sayfa 88