Evliya Çelebi, uzun yıllar zarfında bin bir zahmet ve tehlike geçirerek tamamladığı yazılarından dolayı seyahatnameyi okuyanlardan küçük bir ricası vardır. Kendisini hâyır ile anmak; ama hâyır ile anmayanlara da gücenmez. Bu konuyla ilgili satırları ne kadar samimi ve hoştur:
"... Özrümüz kabul edilip, hâyır duâ ile ananlar da anmayanlar da baki olalar..."