(...)şiir yazan insanlar, bu dünyanın en iyi insanları mıdır? Şair, en dürüst, en sağlam, en güvenilir kişi midir? Soyut olarak öyle de, somut olarak pek de öyle değil… Nice şair tanıdım katı yürekli, acımasız, hoşgörüsüz… Üstelik de içlerinde kıyıcı olanları da vardı. Ermiş kişiliğine yakın bir tek şaire hanım su yorum. Ziya Osman Saba… Biraz da Behçet Necatigil. Tahir Alangu pek bu kanıda değildi. “O öyle görünür, ama…” der susardı. Ne var ki, Necatigil’in şiirleriyle kişiliği güzel bir uyumu yansıtır. Böyle bir şaire bir sokak adını vermeyen katı yüreklileri gözümün önüne getirmeye çalıştım birden. Olmadı. Yaşamlarında bir tek dize ezberlememiş, bir tek şiir okumamış insanlardan başka ne beklenir ki!
( Kendi Kendime - 1986 )