Biz çocukken, büyüklerimiz namaz kılmamızı isterlerdi. Biz de onların sözünü tutar, namazımızı kılardık ama namaz kılmak bize çok ağır gelirdi. Bu yüzden yine bırakıverirdik. Yaşlı biri namazdan söz edip, namazın önemini ve onu kılmayıp terk edenin uğrayacağı kötü akıbeti anlatınca, kalkıp tekrar namaz kılardık, ama namaz kılmak bize yine ağır gelirdi. Namaz kılmayı yine bırakırdık.
Bize namaz kılmamızı tavsiye eden kişilerin bizim duygularımızı hiç anlamadığını sanırdık. Namazlarını hiç kaçırmadan kılanların yüce Allah tarafından ilâhî bir bağışa mazhar olduğunu, bizlerin ise bu bağıştan mahrum olduğumuzu düşünürdük. Namazlarımızı vaktinde kılmak gibi ilâhî bir lütfun bize de verilmesini uzun süre bekledik. Bu arada namazlarımızı kaçırdık. Ancak namaz kılmanın bize neden ağır geldiğini yine de çözemedik. En nihayetinde anladık gibi…
Eyvah, namazım geçti!
Pek çok insan namazını terk ederken niçin bazı kimseler namazını geçirmez?
Artık namazını kaçırmayan kişilerin sırrını sen de öğrenecek, namazını düzenli ve vaktinde kılmanın lezzetini sen de tadacaksın!
