Ez Û Min

Ez Û Min

Gelî xweşewîstan! Zindana herî mezin bêfikrî ye.Mirovê hizreke wî li ser jiyanê tunebe, ew mehkûmê fikren dî ye û zindana wî hetahetayê ye.

Sayfa 42-J&JKitabı okudu

Hemze Botanî

Evînî, tiştekî xweristî bû; mirov dikarin guhê xwe bidine te, lê nikarin vemirînin agirê kezeba te.

Sayfa 78

Reklam

Îja eşq gava hat û li min qelibi, ez weki berkuteki li dora zinarekî asê digeriyam. Xerîbî di nava dilê min de êşeke giran bû. Salan sal kevin kiribûn, nas û dostên min ji xwe re hélin danîbûn û her yek bi refa xwe re firiyabû û çûbû ser hêlina xwe. Helin, berî her tiştî di hişî de ava dibû.

Sayfa 72

Hemze Botanî

Jixwe piştî her mirinê, ez hişyar dibûm di xewa jiyanê ya tal de, ku nizanim mirin hişyarbûnek bû, an xeweke bêdawîn?

Sayfa 70

Hemze Botanî

Minî bi qasî aveke mend î kûr xwe dabû ber verêjan û hemû hatin û sepanên derve ragirtibûn nava xwe û rengên wan li xwe qebûl kiribûn. Min rengê nasnameya jêrhişîn a qebûlên giştî bû; lê ez, moriyekî serberdayî û tûle yê li pey xweseriya xwe bû.

Sayfa 66

Hemze Botanî

Ez bûm yê ku bi seranser ji aliyê minî ve hatiye dorpêçkirin. Di 'min'eke bi qasî deryayekê kûr û lemelem de, temendî moriyekî ji karwanî veqetyayî bi serê xwe û di xilolehiya jiyanê de winda.

Sayfa 65