Ezilenler
Fyodor DostoyevskiSözler ve Alıntılar
Keşke imkan olsaydı da herkes, hepimiz, benliğimizin en gizli köşelerini olduğu gibi açığa vurabilseydik; başkalarına, hatta en yakın dostlarımıza, sırası gelince kendimize bile itiraf etmekten çekindiğimiz ne varsa, hepsini korkmadan ortaya dökebilseydik, dünyayı saracak pis kokudan hepimiz boğulurduk.
Sayfa 279Kitabı okudu
" Şunu söyleyeyim ki , acımı gizlemek için işi şakaya boğmaya çalışıyordum.. "
Sayfa 280 - Siyah Beyaz YayınlarıKitabı okudu
Ne Denir ki ..
– Kötü bir insanın senin için ne düşündüğü nasıl oluyor da bu kadar ilgilendiriyor seni ? Dedim. Ne düşünürse düşünsün !
– Niçin kötü olsun ?
Nataşa vesveseliydi ya , temiz yürekli içtendi. Kuşkulu oluşu sağlığından geliyordu. Mağrurdu , ama onunki soylu bir gururdu ; herkesten üstün gördüğü bir insanın onunla alay etmesine dayanamazdı. Aşağılık bir insanın onu küçümsemesine ise küçümsemeyle karşılık verirdi. Ama kutsal saydığı bir şeyle alay edilince , alay eden nasıl bir insan olursa olsun yüreği sızlardı. İrade zayıflığından değildi bu. Dünyayı tanımaması, insanlara alışık olmaması, içe kapanıklılığıydı bunun nedeni. Dış dünyayla hemen hiç ilişkisi olmamıştı. Ona belki de babasından geçmiş , son derece iyi yürekli , temiz ruhlu insanlara vergi bir özelliği daha vardı : karşısındaki insanı olduğundan daha iyi görmek için adeta zorlardı kendini : iyi yanlarını gözünde büyütürdü. Böyle insanların sonra hayal kırıklığına uğramaları kötü olur... Hele kabahatin kendilerinde olduğunu sezinlerlerse ıstırapları daha da artar. ' Niçin verebileceklerinden çok şey bekledim onlardan ? " Diye kara kara düşünürler. Bu çeşit insanlar sık sık uğrarlar böyle hayal kırıklığına. Köşelerine çekilip insanlardan uzaklaşmaları en iyisidir.."
Sayfa 202 - Siyah Beyaz YayınlarıKitabı okudu
Ben pek aptalım, ömrümde kitap okumadım.
" – Çocuksun , ama hepimizden de anlayışlısın. Tertemiz bir yüreğin var Alyoşa !
– Babam , temiz yüreğimin bana zararı dokunduğunu söyledi Nataşa.. "
Sayfa 168 - Siyah Beyaz YayınlarıKitabı okudu
Duygularımın karman çorman olduğunu anımsıyorum: Ezilmiştim, kurşun yemiş gibiydim, korkunç bir iç sıkıntısı kalbimi sıkıştırıyordu.
Sayfa 291Kitabı okudu
Bana kalırsa o sizi, sizin onu sevdiğinizden daha çok seviyor.
Sayfa 263Kitabı okudu