Faşizm Kehanetleri
George OrwellFaşizm Kehanetleri Gönderileri
Faşizm Kehanetleri kitaplarını, Faşizm Kehanetleri sözleri ve alıntılarını, Faşizm Kehanetleri yazarlarını, Faşizm Kehanetleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Düşünebilen hiçbir insan içinde yaşadığımız çağda siyasetten uzak kalmaz, kalamaz..
Siyasi propaganda büyük ölçüde gerek gerçekler gerek duygular hakkında yalan söylemek üzerine kuruludur. Gelgelelim her sanatçı doğrudan ya da dolaylı olarak cazip gördüğü hayata dair öngörüsünü benimsetmeye uğraştığından aslında propagandacıdır..
Dünyaya yön veren esas güç, kaynağını -ırksal gurur, lidere tapınma, dini inançlar, savaş sevdası gibi- duygulardan alıyor..
Önemli olan, korku, kıskançlık ve güce tapınma söz konusuyken gerçeklik duygusunun ipini koparmasıdır. Daha önce de belirtiğim gibi doğru ile yanlış arasındaki ayrım da belirsizleşir. Suç diye bir şey kalmamıştır, "bizim" tarafımızca işlenmişse her şey -ama her şey- mazur görülebilir. İnsan, suçun meydana gelişini inkâr edemese de, daha önce kınadığı cürmün aynısı olduğunu bilse de, düşünsel açıdan haksızlığını kabul edebilse de, yanlış olduğunu hissedemez. Sadakat söz konusu olduğunda merhamet duygusu körelir..
İnsan, zihninin herhangi bir yerinde milliyetçi duygulara ya da nefrete yer açtı mı doğruluğu bilinen gerçekler bile artık kabul edilemez..
Yasalarla yönetilmeyen, teoride zorlamanın bulunmadığı toplumlarda tek belirleyici, kamuoyudur. Ne var ki, sosyal hayvanlar açısından kamuoyu sürüye uyma ihtiyacı nedeniyle hukuk sistemlerinden çok daha müsamahasızdır. İnsanoğlu, "yapmayacaksın" düsturuyla yönetildiğinde birey, belli ölçüde aykırı davranabilir; fakat "sevgi" ya da "mantık"la yönetildiğinde mutlaka diğerleri gibi hareket etmeye ve düşünmeye mahkûm olur.
“Mutluluğu tanımlamanın zorluğu malumdur. Adil, iyi yönetilen toplumun tasviri nadiren çekici ya da ikna edici olur. Yine de ''makbul'' ütopyaların yaratıcıları genellikle dolu dolu yaşanan hayatın neye benzeyeceğini aktarmak ister.“
“İnsanoğlu, ''yapmayacaksın'' düsturuyla yönetildiğinde birey, belli ölçüde aykırı davranabilir; fakat ''sevgi'' ya da ''mantık''la yönetildiğinde mutlaka diğerleri gibi hareket etmeye ve düşünmeye mahkum olur.”