Türk polisiyesi okuyup da Çağatay Yaşmut okumamış birisi varsa, çok şey kaçırıyor.
Başkomiser Galip, yazarın bütün kitaplarına baktığımızda Behzat Ç'.'yi andırıyor diyebiliriz. Ara ara bu benzerlik yazar tarafından da kitaplarda dile getiriliyor. Galip ilgi çekici, ama asla sıradışı olmayan bir karakter. Çağatay Yaşmut'un Başkomiser Galip'i yazdığı kitaplarda geliştirmesi, ilgi çekici şekillerde yan öykülerle ana öyküyü büyütmesi kitapların ivmesinin sürekli yukarı doğru yol almasını sağlıyor. Yazar hiç bir kitapta teklemediği gibi, konfor alanı olan öyküsü ve karakterleri içerisinde hikâyesini hem sürdürüyor, hem de büyütüyor.
Felsefe Cinayetleri, Çağatay Yaşmut'un yazdığı bir diğer çok iyi Başkomiser Galip kitabı olarak okunmayı bekliyor. Bu kitapta da diyaloglar, olay akışı yazarın maharetinin kanıtı olarak birbirine güzelce sarmalanmış şekilde akıyor. Çok keyifliydi okumak! Keşke türk polisiyesinde her daim böyle iyi kalemler, iyi kitaplar okumak nasip olsa!
Sonuç: Felsefe Cinayetleri'ni okumanızı önerir miyim? Kesinlikle. Ancak serinin önceki kitaplarını okumadan sadece bu kitabı okursanız bir çok ince noktayı, gelişmeyi anlamayabilirsiniz.
