Ebû Bekir Er-Razî 865'te İran'ın Rey kentinde doğmuş, 925'te doğduğu kent olan Rey'de yaşamını yitirmiştir. Razî, dönemin hoşgörü ortamında gelişen dini ve felsefi düşünce hareketleri arasında Eflatun felsefesinden esinlenerek deist dünya görüşünü temellendirmeye çalışan bir filozof olarak bilinir. Allah'ın verdiği akıl gücü ve adalet duygusunun insanlar arasında düzeni sağlayacağını ve mutlu bir hayat gerçekleştireceğini, bunun için dine ve bir peygamberin rehberliğine gerek olmadığını savunan cüretkar görüşleri sebebiyle gerek çağdaşları gerekse sonraki dönem filozof ve kelamcıları tarafından şiddetle eleştirilmiştir. Literatürde kendisinden genellikle mülhid ve zındık diye söz edilir. Din hakkında inkarcı görüşleri nedeniyle daha çok tıp alanındaki başarılarından dolayı bilim dünyasında tanınır.
Ayırca Ebû Bekir Razî bir beden hekimi olmasından ziyade bir ruh hekimidir de; Akıl, üzüntü, nefis, ölüm, öfke, haset, yalan, cimrilik, aşk ve haz, erdemli yaşama, cinsel ilişki, açgözlülük üzerine risaleleri vardır. Tavsiye ederim.
