Felsefeden Edebiyata

"Her felsefe biraz sanat kokmalı, her sanat eserinde biraz felsefe bulunmalı. Sanatsız felsefe ve felsefesi sanat yavan olacaktır..."

"Edebiyat güzelliğe, felsefe hakikate yönelir. Birisinin hakikati duyusal, diğerininki zihinseldir Biri duyulardan diğeri akıldan beslenir. Biri gerçeği kavramsallaştırır, diğeri betimler. Biri teorik alanda, diğeri pratik alanda hareket eder... Ama her ikisi de insanda başlar, insanda biter. Her ikisi de insanın dünyasına ilişkindir. Felsefede de insanın kendisi, edebiyatta da insanın kendisi vardır. Her ikisi de kaynağını insanda, insanın varoluş dünyasında bulur; birisi kavramsallaştırarak biri betimleyerek."

Reklam

Vedat AKILLI

"Sevgimiz ve ilgimiz varlığı kutsallaştırır. Kimi seversek, eşsiz ve benzersiz olur. Sevmediğimiz insan, çirkinleşir, bedbahtlaşır. Dünya bakışlarımızda yeniden kurulur, bakarken varlığa bir anlam da katarız, ondaki verili anlamı da okuruz. Dünya, kendi başına değerli ya da değersiz, anlamlı ya da anlamsız, güzel ya da çirkin değildir. Onu güzel ya da çirkin, anlamlı ya da anlamsız, değerli ya da değersiz kılan, bizim bakışlarımız, ruh halimiz ve bilinç durumumuzdur. Böylece kalbimizden ve gözlerimizden bir yol açılır hayata ve varlığa doğru..."

Vedat AKILLI

"İnsan hayal kurarken geleceğe özlem duyar, Geleceğe özlem duymak, gelecekte varolmaya özlem duymaktır. İnsan gelecekte ancak Tanrı'yla ve Tanrı'da varolabilir, Zira o geçmişte olduğu gibi gelecekte de kendini yokluk içinde hisseder. Bu duygu ancak Tanrı ile aşılabilir.."

Vedat AKILLI

"Yazar, hissederken varlık adına da hisseder, düşünürken varlık adına da düşünür, kaygılanırken varlık adına da kaygılanır. Hiçbir varoluşsal edim yazı kadar varlığa ve varoluşa yönelik değildir. Yazı, varoluşu varoluşa tanıtır, varoluşu varoluşa getirir hIssederken varlık adina Yazı, varoluşu varoluşa tanıtır, varoluşu varoluşa getirir..."

Vedat AKILLI

"Varoluş en çok yazarken yar olur bize. En çok yazarken yaşarız. Yazarken nefes alırız. Bu nefes diriltir insanlığımızı. Dünyayı sadece kendimiz için istemeyiz, insanlik için de isteriz; insanlığın yurdu da yapmak isteriz orayı. Yazmaktan farklı bir hava geliyor; ölümsüzlüğü solumak gibi bir şey. Yazı, sözcüklerle de olsa insanlığın kendi yurduna dönüşünü mümkün kılıyor. İnsanlığın kendi yurduna; yani iyiye, güzele. Yazı öteki-sevgisidir, ötekine kavuşma ve ulaşma isteğidir. Yeryüzüne iyi bir mesaj, kalıcı bir umut bırakabilme isteğidir..."