Derginin 7. sayısı Aşk ve sevgi üzerine yapılan araştırma, inceleme, düşünce ve makalelerden oluşuyor.
Aşk ve sevginin felsefi, cinsel, mitolojik, edebi, psikolojik, feminen ve estetiksel boyutları genel olarak ele alınmış. Özellikle Luce İrigaray'ın ve Gabriel Marcel'in metinleri oldukça derin bir felsefi pespektife sahip. İrigaray, Hegel'in ''aşk emektir'' tezi ile yapmış olduğu evrensellik kuralı üzerinden hem bir eleştiri hem de çözümleme sunuyor bizlere. Aşkın doğasını ve bugünün dünyasında (Beden, ev ve şehir), erkeklerin ve kadınlarının doğasının gelişimini irdeliyor. Metinde ikinci dalga feminizmin o müthiş entelektüel altyapısını göreceksiniz. Edebi eserleriyle bizleri bunalımdan bunalıma sürükleyen harika yazar Gabriel Marcel'in metninde ise aşk, sevgi, tutku ve kaygı kavramları birbiriyle ilişkilendirilerek ele alınmış ve tam bir fransız ekolü romantizminin felsefi boyutunu bizlere yaşatmaktadır. Özellikle bu iki metin bence çok hoştu. Pornografi üzerine yazılan metin de hayli dikkat çekici, farklı bir bakış açısı katmış aşk olgusuna. Bunların dışında sevgi, aşk ve cinsellik üzerine kaleme alınan diğer metinlerde ise daha akademik ve araştırma dili hakim. Aristoteles, Platon, Wittgenstein, kısmen Freud, Nietzsche oldukça yoğun bir şekilde değinilen isimler. Artık kendimi tekrar ediyor gibi hissettim arada. Okumuş olduğunu bir daha okumak kişisel bir durum tabi.
Bunun dışında ayrıca değinmem gereken bir kısım var ki o
da Thomas Aquinas'ın felsefesi idi. Nasıl rahip olunur? Manevi aşk nedir? boyutunu da okumuş oldum ve büyük bir manevi huzur içerisinde bu felsefi derginin sayısını bitirmiş oldum. Tanrı sizi korusun.
