Gerçekten de Leibniz,sonuç olarak evreni,çok usta bir saatçi tarafından imal edilip kuruldukları için hepsi de doğru zamanı gösteren çok büyük sayıda saatten oluşmuş bir bütüne,bestekar ya da kompozitörün yetkin eserini kusursuz bir biçimde icra eden senfoni orkestrasına benzetir.Ve böylelikle,yani önceden kurulmuş ahenk teorisiyle,Leibniz yeni bir uzlaşıma daha imza atar;