Alman filozof. Doğal varoluşun diyalektik yapısını açıklamaya yönelik çalışmalarıyla tanınır.
20 Mayıs 1912'de, Münih'te doğdu. Orada ortaöğrenimini bitirdikten sonra Nicolai Hartmann'ın öğrencisi olarak Berlin Üniversitesi'nde felsefe okudu. Özellikle Yeni- Ontoloji akımının içerdiği sorunlar üzerinde durarak, bunlara yeni çözümler aradı.
Wein'e göre yalnız tinsel varlık alanında değil, doğal varoluş sürecinde de diyalektik bir yapı bulunmaktadır. Felsefenin görevi bunu ortaya çıkartmaktır. Bu konuda Hegel'in geliştirdiği metafizik öğreti yol gösterici olabilir. İnsanın toplumsal bir varlık olarak anlaşılması için, onun kapsadığı gerçekliği, yaşama ortamında kavramaya çalışmak gerekir. Wein, bu düşüncelerini "Sorun Bilinci Üstüne Araştırmalar" adlı yapıtında sergiledi, insanı anlamak için onun bilinç alanını bir felsefe sorunu olarak ele aldı.
Wein'in üzerinde durduğu konulardan biri de dil felsefesidir. "Çağın Dil Felsefesi"nde işlediği bu konu dil, felsefe, düşünce ve varlık arasındaki bağlantıyı açıklamayı amaçlar. Özellikle dil- bilinç ilişkisi üzerinde durarak, insan başarılarının ortaya konuş biçimini araştırır; dili bir yaratı kaynağı olarak görür.
YAPITLAR (Başlıca) :
Sorun Bilinci Üstüne Araştırmalar (1937)
Görelilik Sorunu (1950)
Felsefe Bakımından Evrenbilime Giriş (1954)
Çağın Dil Felsefesi (1964)
Deney Bilimi Olarak Felsefe (1965)