İlkbahar henüz çok genç ve sertti; yapraksız fakat çiçeklerle yüklü meyve ağaçları yolumuzu Venedik dantelalarını andıran desenlerle gölgeliyordu. Etrafımız rüzgarla savrulmuş, daha güçlü rakipleri tarafından dallarından atılmış sayısız çiçekle doluydu. Yine de ölü kuşlar kadar tartışmasız ölü değillerdi. Zira belki de bitki hayvan kadar canlı olmadığı için, yaşamı ve ölümü arasında o kadar keskin bir sınır yoktur: bitkinin ölecek kadar çok şeyi yoktur. Ve ben: "hayır, sıradan şeylerin tek sevindirici yanı genellikle yanlış olmalarıdır.; zira bir de doğru olsalardı insan tam bir çaresizliğe kapılırdı. Kopartılan her çiçeğin, dünyada bahar ölümünü ölen her şeyin, aslında daha başka ve daha iyi bir gaye için yaratılmış olduğuna kimse beni inandıramaz. Bu, tek tek şeyler için bütün içinde paylarına düşen rollerin iddialı bir biçimde uzatılması yalnızca. Erken solanın, solmasaydı meyve verecek olduğu ne malum? başka şeylerin uzun var oluşuyla gerçekleştirdiği güzelliği o kısa varoluşuyla gerçekleştirmiştir. Şarkı, nereden geliyorsun?" "Bahardan geliyorum, menekşelerden. Ve görevim bir gül görürsem şairimin selamını söylemek. Fakat yazı ormanın kırlarında daldığım hülyalarla geçirdim ve şimdi görevimi artık yerine getiremeyeceğim için üzgünüm. Zira şu son güller öyle saklı ve solgun ki, onları selamlamadan yanlarından geçip gidiyorum ve son anda onları fark edip geri döndüğümde solmuş gitmiş oluyorlar. Ve bir gülü daha uzaktan selamlayacak olsam, görüyorum ki, o bir gül değilmiş, renkli, başka, kokmayan bir şeymiş. Ama, şimdi acele etmeliyim- orada, çitin yanında, "ve gitti, ona şairinin zaten farklı bir şey beklemediğini söyleyemeden. Zira o, kaderimizin karşılaştığımız gülü selamlamamak olduğunu, eğer bir şeyi selamlarsak da bunun bir gül olmadığını bilir." ... O hep haklı çıkmayı istemek için fazla seviyeliydi, zira böyle bir istek soyluluktan uzak olunduğunu gösterir: İnsanın öz değer duygusunun hiçbir sarsıntıya ve hiçbir kısıntıya tahammülü olmadığını ve tek bir geri adım atma zorunluluğunun bile tüm içsel varoluşunu tehlikeye soktuğunu gösterir. / Georg Simmel

Author:

Georg Simmel

Türler:

Felsefe-Düşünce

Estimated Reading Time: 3 hrs. 58 min.Page Number: 140Publisher: Sen Yayınları

ISBN: 9786057122025Country: TürkiyeLanguage: Türkçe

Prices

All prices

Felsefi MinyatürlerSen Yayınları · 140 pages

Bkmkitap

₺56,80

Buy

Felsefi MinyatürlerSen Yayınları · 140 pages

Kitapyurdu

₺57,20

Buy

Similar Books

See All

Reklam

Book Statistics

405gösterim

Reader Profile of the Book

Kadın% 50.0

Erkek% 50.0

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

About the Author

Georg SimmelYazar · 12 books

Georg Simmel (d. 1 Mart 1858, Berlin – ö. 28 Eylül 1918, Strassburg) Alman Sosyolojisi'nin kurucularından Alman sosyolog ve filozof. Berlin'de Yahudi bir ailede doğdu. Babasının erken ölümü üzerine kendisini yetiştiren Katolik bakıcısı sebebiyle bir Katolik olarak büyütüldü. Ferdinand Tönnies ile birlikte Alman Sosyolojisinin kurucularındandır. Çalışmaları toplumsal form kavramının sosyoloji literatürüne kazandırılmasını sağlamıştır. Bu yüzden uluslarası litaratürde formların sosyoloğu olarak bilinir. Daha çok toplumsal etkileşimcilik kavramı üzerinde durmuştur. Türkçe'ye tercüme edilmiş eserleri arasında en bilineni "Philosophie der Geldes" (Paranın Felsefesi)'dir. Simmel'in 20. yüzyıl boyunca, kent ve modernite sosyolojisi, kültürel kuram ve eleştirel düşünce üzerindeki etkisi, 21. yüzyılda da özellikle "kültürel çalışmalar" alanında ve Zygmund Bauman gibi "postmodernite kuramları" aracılığıyla sürdürmektedir. Kendisi aynı zamanda mikro sosyoloji kavramını da litaratüre kazandırmıştır. Bireyin ve toplumun incelenmesi sırasında daha küçük olgularında incelenmesi gerektiğini savunmuştur. Modanın da sosyolojisini yapmıştır. Ona göre moda bireyi hem ayrıştıran hemde diğerlerine benzeten bir olgu olması nedeni ile insanın zihnindeki çift duruma da hitap ettiğini belirtmiştir.