"Fena Halde Leman", Attila İlhan'ın en çok ilgi uyandıran, en çok tartışılan romanlarından biri. "Attila İlhan", bu romanında öznel ve nesnel gerçeği, diyalektiğin bireysel ve toplumsal gelişme sürecini iki ayrı düzeyde vermeyi deniyor. İlk bölüm, Leman Korkut'un yaşadığı toplumsal-sınıfsal ortam kadar, bu ortamın somut gelişme aşamalarını içermektedir: aşar mültezimliği, Yunan'la işbirlikçilik, enval-i metruke yağması, ticari komprador kapitalistliği, montaj sanayii, yabancı sermaye ile işbirliği vb. İkinci bölüm, Leman Korkut'un bireysel diyalektiğidir, bir yanıyla cinsel karmaşasını yansıtır, ama bir başka yanıyla iletişimsizlikten doğan korkunç yalnızlığını. Bu bölümde öznel gerçeklerin arasındayız. O kadar böyleyiz ki, bu gerçeklerin ne kadarı sahiden yaşanmıştır, ne kadarı sadece hayal edilmiştir, kestiremeyiz. Hepsi düş de olsa, Leman Korkut'un yaşantısında önemlidirler, bu önem, onun sağlığında kopmuş olduğu kocasına, ölümünden sonra aşık olmasını sağlayacak derecede büyüktür...
