Karanlık kubbeli bir odada bulunan sekiz kişi Ay’ın tam tepeye gelmesini ve kubbenin yuvarlak deliklerinin Ay’un ışığıyla aydınlanmasını bekliyorlardı. Dokuzuncu kişi Fenukyus’u aralarına kabul etmek için ayin başlayacaktı. Tanrılar tarafından kabul edilen büyücülerin dokuzuncu Fenukyus’tu.
Fenukyus, önceki gün ölen babası El Geyb’in yerine geçecekti. Gün dönümüne az bir vakit kalmıştı. Babasına ait kıyafetleri giymiş, oturan sekiz kişinin dairesel düzeninde, boş deliğin bulunduğu kubbenin altında kabul ayini için bekliyordu.
Dışarda haifi bir rüzgar esiyordu Ay yavaş yavaş belirmeye başlamıştı, kubbenin deliklerinden süzülen ışık Fenukyus’u heyecanlandırıyordu. Titreyen ellerini kıyafetin kollarında birleşerek saklamaya çalışıyordu. Işık nihayet tepeye gelmiş ve büyücüler kubbenin ışığıyla ellerindeki tozları Fenukyus’un üzerine atarak ayine başlamışlardı. Sönük ve beyaz bir ışık üzerinde tozlar uçuşuyordu, Fenukyus yavaş yavaş yerine doğru ilerliyordu.
-Ferhan Kara-
(Tanıtım bülteninden)
