Sebep sonuç ilişkisi olarak bildiğimiz ilişki, sürekli bir iktirandan(birliktelikten) öteye geçemez. Bu iktiran önce olaylar için bir izah şekli olarak kullanılıyor, daha sonra da illet haline dönüşüyor. Bu iktiranın sürekliliğinden, tabiat kanunları olarak bilinen kanunlar çıkarılıyor.