Hala büyümeyi,büyüdüğümü kabullenemesem de..Küçükken diyeceğim..Küçükken sınıfımızdaki cam kapaklı dolaptan anahtarını sürekli takım elbisesinin ceketinin sol cebinde gezdiren öğretmenimizin okuma saatinde verdiği sonrada mavi kapaklı o kocaman dosyaya bilmem kaçıncı kitap olarak kayıt ettiği o kitap..Akşam olur olmaz okuduğum..Annem ile sohbetlerimize dahil edip diğer gün koşa koşa gidip teneffüste "öğretmenim bitirdim."dediğim..Nasrettin Hoca ve kafasındaki kırk tilkiyi taşıyan o koca kavuğu ile tanıştığım kitap..Tabiki de öneririm herkese..Ama biliyorum ki önermeme hiç gerek yok..Zira yine bilirim ki her çocuk en az bi kez eline almıştır bu kitabı..O zaman ne diyorduk.."Sevgili Nasrettin Hoca tanıştığımıza çok memnun oldum..Ben büyüdüm,büyüdüm kocaman oldum ama seni hala unutmadım.."
