Fil Dergisi - Sayı 14

Biz zulme, cinayete, sokak köpeklerini bile tekmeleyen, insan öldürenlere söz hakkı veren bu düzene biçim veremedik ve zulmün, cinayetin kendisi olduk. Ve sebepler yaratıyoruz kendimize... böyledir. Insan haksız olduğunu derinlerinde bilirse sebepler uydurur; bir de bir yalanı yıllarca sistematik bir şekilde duyduğunda o yalan artık hayatının parçası olur. Çimen filin farkında değil. Bilmiyoruz aynı ayaklar altında ezildigimizi ve bizi yan yana olmanın kurtaracağını.

Ferza Er

Bak çocuklar ölüyor bu ülkede. Ama belli ki çoğunluk için susma zamanı.

Reklam

Ferza Er

Iki dudağımdan çıkanlar Şarkı değil ağıttır, öğretsene onlara.

Ferza Er

Bu çağın da yüzünde patlayacak elbet Yaşanılmamış dünden hınçla fırlayan taş.

Ferza Er

Siya

Kendini hatırlayınca seni bir kiliseye götüreceğim Cebimde bir ağıt ve flütüm yanımda Kalbimizi vaftiz edeceğiz kalbimizin suyuyla. Kendini hatırlayınca seni bir mezarlığa götüreceğim Ağaçların adını öğreteceğim bir bir Bak bu sedir bu defne bunlar da ölülerim Kendini hatırlamazsan parmaklarım titreyecek Hafızanın kavislerini elleyeceğim bu kez Zehrine aldırmadan bin kez Ölene dek her zalime sesleneceğim -onu nereye götürdüyseniz beni de oraya! Ölmeden sana bir saz yapacağım Tellerin yine mezopotamya ... Kendini hatırlarsan çocuk hapishanelerini yıkacağım Sirkten kaçıracağım hayvanları Işçilere inanacağız tekrar Bir de köylülerin topraktan ellerine buğdaydan kokularına..

Ferza Er

Ölü bedenleri sever siyasi iktidarlar, elbette bir o kadar da yaşayan ölüleri. Öldürdükleri üzerinden yaşayanları, yaşayan ölüye çevirmeyi de iyi bilirler.