Filistin Meselesi ve Arap-İsrail Savaşları Gönderileri
Filistin Meselesi ve Arap-İsrail Savaşları kitaplarını, Filistin Meselesi ve Arap-İsrail Savaşları sözleri ve alıntılarını, Filistin Meselesi ve Arap-İsrail Savaşları yazarlarını, Filistin Meselesi ve Arap-İsrail Savaşları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Filistinliler esasında Lübnan'ın kendi yerli nüfusu olmayıp, 1948-49 ve 1967 Arap-Israil savaşlarıyla, 1970-71'de el-Fetih ve FKÖ'nün Ürdünden kovulması neticesi Lübnan'a sığınan Filistinli mültecilerdir. Bunların, 1975'te iç savaş çıktığı sırada sayıları hakkında verilen rakamlar 350.000-500.000 arasında değişmektedir. Bu rakamların abartmalı olduğu kanaatindeyiz. Çünkü, BM Mültecilere Yardım Teşkilatı'nın (UNRWA) verdiği rakamlara göre, 1949 Kasım'ında Lübnan'daki Filistin mültecilerinin sayısı 127.800'dü.
İsrail'in Lübnan'daki mücadelesi, doğrudan doğruya bir Filistin meselesi veya bir Batı Şeria ve Gazze meselesi değildir. Lübnan, İsrail için bir FKÖ veya meselesi, Filistin terörünün kökünü kazıma meselesi olmuştur. 1970'ler başlarken İsrail için, Gazze'den, Ürdün'den veya Golan Tepeleri'nden yönelen bir FKÖ terörü veya Filistin gerillaları meselesi artık hemen hemen kalmamış gibidir. Fakat bu sefer, şimdiye kadar ciddi bir şekilde söz konusu olmayan kuzey tehlikesi, yani Lübnan topraklarından yönelen FKÖ ve el-Fetih tehlikesi, on yıldan fazla bir süre ile İsrail'i Lübnan'a yöneltecek ve bu da uzun süreli bir Lübnan krizine sebep olacaktır. Bu açıdan, İsrail'in Lübnan mücadelesine 5. Arap-İsrail Savaşı demek pek de yanlış olmayacaktır.
Enver Sedat bir bomba daha patlattı. 14 Mart 1976 günü Mısır Parlamentosu'nda yaptığı konuşmada, 27 Mayıs 1971 tarihli ve 15 yıl süreli. Mısır-Sovyet Dostluk ve İşbirliği Antlaşması'nı feshetti. Hem bu fesih, Sedat'ın 1972 Temmuz'unda Sovyet uzman ve teknisyenlerini Mısır'dan kovmasına benzemiyordu. Enver Sedat 14 Mart konuşmasında, bu antlaşmanın feshine gerekçe olarak şu noktaları belirtiyordu: 1973 savaşından sonra Sovyetlerin Mısır'a karşı ilgileri azaldığı gibi, Arap dünyasında mihverler yaratarak, Arap dünyasını bölmeye çalışmaktadırlar, Mısır-Sovyet münasebetleri tam bir çıkmaz içindedir. Çünkü Sovyetler artık Mısır'a silah vermedikleri gibi. 1973 savaşında verdikleri silahların borçları için Mısır'ın istediği moratoryumu da reddetmişlerdir.
Mısır'ın çıkarma harekâtı o derece sürpriz oldu ki, Mısır topçusu ateşe başladığı ve Mısır kuvvetleri de kanalın doğu kıyısına çıkmaya bağladığında, İsrail askerlerinin bir kısmı çamaşır yıkıyor, bir kısmı da terlikle dolaşıyor veya futbol oynuyordu. Kimisi de Yom Kippur duasına 6 Ekim akşamı Mısır kuvvetleri, 9 saatlik bir muharebeden sonra, 60 noktayı tutmuşlar ve 10 köprü kurmuşlardı. Bir hamlede 8.000 kişilik bir piyade kuvvetini karşıya geçirdiler.
Arap devletlerinin aracılığı ile 27 Eylül 1970'te Ürdün hükümeti ile gerilla örgütleri arasında 14 maddelik bir anlaşma imzalandı. Bu anlaşmayla iki taraf arasında ateşkes sağlanıyor ve Ürdün asker kışlasına çekilirken, gerillalar da şehirlerden ve kasabalardan İsrail sınırlarındaki mevzilerine çekiliyorlardı. George Habbas'ın Filistin'in Kurtuluşu İçin Halk Cephesi bu anlaşmaya sert tepki göstermiş ve 27 Eylül'ü "Kara Eylül” olarak kabul ederek, bundan sonra bütün Avrupa'da son derece kanlı terör faaliyetlerine girişecek olan Kara Eylül (Aylul al-Asvad) adlı terör örgütünü kurmuştur.
Savaş sona erer ermez, şimdi Sovyetler, sosyalist ülkeler ile Arap ülkeleri ve Hindistan gibi bazı bağlantısızlar, İsrail'in, işgal ettiği topraklardan çekilmesini sağlamak için Güvenlik Konseyi'nde faaliyete geçtiler. Fakat bu konuda bir karar çıkartma çabaları başarısızlıkla neticelendi. Mamafih, Araplara diplomatik alanda bir başarı sağlamak ve bunun için de İsrail aleyhine ve işgal edilmiş topraklardan çıkarmak kararında olan Sovyetler, Güvenlik Konseyi'nde bir şey yapamayınca, daha kolaylıkla taraftar toplayabilecekleri Genel Kurulu toplamaya karar verdiler.