Kese, koparsa, yani eski değerlerimizi tümüyle unutup yeni değerleri kabul etseydik belki rahat edecektik.
Kesemediği, koparamadığı için biz şimdi dönüp bakıyoruz; “Acaba nereden kesildi de nereden ekleyebiliriz?” diye.
Şimdi kahve fincanımızla kola içiyoruz. Fakat bu kesinti, kendi değerlerimizle olan bağımızı tamamile kesemedi, koparamadı…
Fincanımız kırılmadı ama içi boşaldı .