Biz hüznün çocuklarıyız, siz sevinçlerin...
Biz hüznün çocuklarıyız ve hüzün, şerli kalplerin civarlarında yer tutmayan bir ilahın gölgesidir. Biz hüzünlü ruhların sahipleriyiz ve hüznün küçük ruhların alamayacağı kadar büyüktür. Biz gözyaşı döker, biz ağlarız ey gülenler ve kim gözyaşlarıyla bir kere yıkanırsa hayatın sonuna kadar pak olarak gider.
Cibran, kimi zaman şair, kimi zaman masalcı, devrimci ya da ıslahatçı, ama mutlaka rahatsız bir yazar olarak karşımıza çıkar.
Batı'dan yazan bir Doğulunun sonu gelmeyecekmiş gibi duran sıkıntıları ve yakınmaları...
