Hamilesiniz, maddi durumunuz oldukça kötü, evde doyurmanız gereken çok boğaz var. Tanıdığınız aile, evlatlarınızdan birine bir yıllığına bakacak. Yükünüz azalacak, hamileliğiniz bir nebze de olsa kolaylaşacak. Ama göndereceğiniz kızınız neler hissedecek, bunu düşünecek durumda değilsiniz..
.
Jung Yun’un Yuva adlı eserini okurken şunu sorguladığımı hatırlıyorum : Her ev bir aile,her aile bir yuva mıdır? Emanet Çocuk’ta bu soru daha çok zihnimde dolandı. Hem de kısacık bir eser olmasına karşın. Keegan, bir çocuğun gözünden imkanların ve imkansızlıkların ortasında kalmayı anlatıyor. Sayfa aralarına sızan özlemi de hissetmenizi sağlıyor ki cümleleri daha vurucu olsun.
.
Mavi Tarlalardan Yürü eseri kitaplığımda beklerken önce Emanet Çocuk’a gitti elim. Bir novellayla tanışmak istedim sanırım Claire Keegan ile. Ne de güzel bir tanışma oldu. Böyle kısa ama çarpıcı eserleri ayrı seviyorum. Sanki yoğunlaştırılmış duygu patlamaları yaşıyor gibi oluyorum.
Bu sebepten; tavsiye ederim okumanızı
.
Behlül Dündar çevirisi, gray318 kapak tasarımıyla