Michel Foucault’nun çalışmasında üç büyük çözümleme alanı birbirinden ayırt edilebilir: bilgi sistemleri, iktidar biçimleri ve kendi kendisiyle ilişki. Bu alanların her birinde, Foucault, her birisine arkeoloji, genealoji ve etik adını verdiği, çok özel çözümleme biçimlerine başvurur.” (Arneld I Davidson)
Michel Foucault’yu felsefeye göre bir yere yerleştirmek söz konusu olursa eğer, onu Nietzsche’ye, fenomenolojiye ya da Marksizme göre düşünmemek söz konusu olabilir mi? Bununla birlikte onu bir yere yerleştirmenin en doğru biçiminin, metodolojik bakımdan olduğunu düşünüyoruz, bu ise Foucault’nun “arkeoloji” adını verdiği şeyin Bachelard’dan beri uygulandığı gibi onun Fransız epistemolojisiyle olan bağlarının altını çizmektir. (Robert Machado)
“M. Foucault’nun kitabının (Kelimeler ve Şeyler) büyük çekiciliği bizi bu sorunları yeniden düşünmeye zorlayarak bizi şaşırtmaktadır. Parlak, zengin ve etkileyici, bu kadar yeni ve sağlam yapılı olan bu eser çekici ve şaşırtıcıdır.” (Pierre Burgelin)
“Foucault’nun tahlilleri çarpıcıdır. O olayları bize, daha önce bilmediğ imiz yeni bir düzen içinde sunar. Olaydan önce ve sonra, bir geleneği onun değişiminden ayıran sınırın her yanından alınmış ilginç enstantaneler yoluyla olayın etkisini güçlendirir.” (Ian Hacking)
“Hiçbir zaman Freudçu, Marksist ve yapısalcı olmadım” diyen Foucault, postmodern bir düşünür olarak anılmaya da şiddetle karşı çıkmıştır. 1926-1984 yılları arasında yaşamış olan çağdaş Fransız düşünürü Michel Foucault’nun bir “Düşünce Sistemleri Tarihçisi” olduğu herkes tarafından kabül görmüştür. Foucault üzerine telif ve çeviri eserler vermiş olan Veli Urhan, Fikir Mimarları dizimizin bu 24. kitabında Foucault’nun temel kavramları ve düşünce dünyası üzerine birikimini ortaya koyarken 20. yüzyılda felsefeyle uğraşan hiç kimsenin uğramadan geçemeyeceği filozof hakkında yazılmış önemli makaleleri de bir araya getiriyor.
