"Kötülük ne kadar yapana ne kadar yapmaya itenlere aittir?" sorusunu bir kez daha kafamda gündeme getirmiştir. Hepimiz içine doğduğumuz ailenin ve çevrenin etkilerini üzerimizde taşıyoruz. Birçok davranışımızı ve düşüncemizi yaşadıklarımız, öğrendiklerimiz ve maruz kaldıklarımız belirliyor. Davranışlarımızın sorumluluğunu almak olgun bir birey olabilmenin anahtarı olsa da, felsefik anlamda ne kadar sorumlu olup olmadığımız hala tartışılır. Yine de bu demek değildir ki, diğer insanlardan daha şanssız yaşantılara maruz kaldık diye kötülük yapma hakkına sahibiz. Eserde bu zavallı yaratıktan yaptıkları için hem nefret ettim hem de sarılmak, bağrıma basmak, o kadar korkunçluğuna rağmen onun arkadaşı olmak çok istedim. O tarihte bir kadının kaleminden böyle bir eserin çıkmış olması da bir kadın olarak beni oldukça gururlandırdı. Adli Psikoloji doktorası yapmayı hedefleyen bir psikolog olarak okumaktan çok keyif aldığım, yer yer ağladığım, öfke, acıma, sevgi, merhamet tüm duyguları bana yaşatan ve bende kesinlikle iz bırakan bir eser olacak.
