Woow kızın nişanlısının yüzsüzlüğünü okudukça şoka girip girip durdum valla. Bu ne yüzsüzlüktür şerefsiz.
Emma, bir şerefsizle nişanlıdır ve şerefsiz yollarını ayırmak ister, bir de kızında ödediği evden de çıkmasını istemez mi. Sonrasında bir şekilde devam etmeye karar verdiği sıra da her şey üste üste gelecek ya yine bir olay olur. Emma'yı cidden arkasından vuran vurana. Kızın birine güvenecek kimsesi yokmuş meğer.
Neyse ki birde Paris'te yaşayan arkadaşını arayıp her şeyi anlatınca rahatlıyor ve onun sayesinde rahatlıyor. Ve onun yanına gidiyor ki çoğu şey orada başlıyor.
Başarıya ulaşmasını okumak beni en çok mutlu eden şeylerden biriydi şahsen. Sinir olduğum bir kısım vardı o da Emma sürekli eski nişanlısını affetsem mi acaba diyip diyip durması beni çileden çıkardı.
Okuyacak olanlarla şimdiden iyi okumalar.
