Franz K. Aşıkları
Burhan SönmezFranz K. Aşıkları Reviews
You can find Franz K. Aşıkları reviews, Franz K. Aşıkları book reviews, Franz K. Aşıkları ratings on 1000Kitap.Score
8.2Out of 10
En kolay okuduğum ve en çok sevdiğim #burhansönmez kitabı oldu diyebilirim. Polisiye aşk gerilim ve hesaplaşma… akıcı bir anlatım. Kitap elime bugün geçmesine rağmen hemen okuma ve sonuna gelme isteği ve merakı…
Ölü yazarları rahat bırakın, dirisine duymadığınız saygıyı ölüsünden esirgemeyin ve onların istekleri ne ise saygı duyun Böyle deyip arkasından #marguez ‘in yayımlanmasın dediği kitabı okuma paradoksuna düşmek…
Neyse en azından vasiyeti bize değil :) ben okuyayım.
“Sevgili Max
Son arzum: Benden geriye kalan her şey... defterler, el yazıları, mektuplar, bana ait olanlar ve başkalarından gelenler, taslaklarım olduğu kadar –sende veya başkalarında kalan ve senin benim için onlardan geri alacağın– yazı ve notlarım da okunmaksızın son sayfasına kadar yakılmalı. Sana teslim edilmeyen mektuplarsa en azından
107 syf.
9/10 puan verdi
Franz K. Aşıkları diyaloglarla gelişen ve aralarda karakterimizin geçmişiyle buluştuğumuz çok akıcı bir diyalog roman. Genelde bu kadar karşılıklı konuşma içeren romanlar bunaltabiliyor ancak polisiye tadındaki bu konuya incelikli espriler yedirilmesi çok keyifliydi. Yasarın Kafka tutkusunu okurken ben de bir çok araştırma yapma gereği duydum. Bu merak bana da geçti.
Aslında kitabın yorumu içinde saklı bir alıntıda saklı diyebiliriz:
“Sayın yargıç, sanık hep böyle esrarlı konuşuyor. Bize bazen yararlı bilgiler verirken, aynı zamanda bizi sonuca ulaşmamızı engelleyecek bir sınırda tutuyor…”
Eser tam anlamıyla okuyucuya da bunu yapıyor ve merak unsurunu hep canlı tutuyor. Çok kısa ama etkili romanları çok seviyorum.
Franz K. Aşıkları
Burhan Sönmez, “ne yazsa okurum” dediğim yazarlardan. Son kitabı Franz K. Aşıkları ise okur olarak beni biraz hayal kırıklığına uğrattı. Kafka’nın “yazı ve notlarım okunmaksızın yakılmalı” vasiyetine ihanet ederek bunları yayımlayan Max Brod’un “cezalandırılması” üzerinden kurgulanan roman diyaloglarla ilerliyor. “Ölü yazar” adına adaleti tesis etmeye kalkışan okur Ferdy Kaplan’ın cümlelerinde edebiyat tarihine damgasını vuran bu ihanetle ilgili süreci takip ediyoruz. Bir tiyatro metni gibi ilerleyen kitap arka kapağında “gerilim ve aşk romanı” diye tanımlanmış. Yüz yıldır süren bir “ihanet”mi “edebiyat tarihini bir çok baş yapıttan yoksun bırakmama” sorumluluğu mu tartışması pek derinleşmemiş gibi geldi bana. Franz K. Aşıkları’nın “aşkı” da yeterince işlenmemiş diye düşündüm. Çiftin hem ilişkilerinin gelişimi hem de Kafka’yı bu tutkulu sahiplenme noktasına nasıl ulaştıklarına okur olarak ikna olamadım. Bu yalınlık, doğrudanlık yazarın tercihidir muhtemelen. Ama ben Burhan Sönmez okuru olarak, İstanbul İstanbul başta olmak üzere önceki kitaplarındaki üslubu, sesi aradım. Yazar kitabı Kürtçe kaleme almış. Bir söyleşide “Ben Kürt dilinin ustası değilim, ama gönüllüsüyüm” diyor. Kürtçeye hakimiyeti, çevirisi konusunda görüş belirtecek durumda değilim. Ama bu tercihin metne etkisi üzerine de düşünüyorum.
Hem kurgusu hem konusu hem de anlatım tekniği çok özgün bir yeni Burhan Sönmez romanı.
Bir çırpıda okunan çok lezzetli bir roman.
Roman mahkeme ve polis tutanakları etrafında diyaloglardan ve olayların zeminini hazırlayan ara bölümlerden oluşuyor.
Romanın ana kahramanı Ferdy Kaplan , Nazi taraftarı Alman annesi ve Türk babasını ikinci dünya savaşı sırasında kaybeder. Kendisi yatak.olarak kurtulur ancak kendisine etkisi ömür boyu sürecek bir hasar bırakır. Ailesini kaybedince Istanbul'daki dedesinin yanına gönderilir.
Romana konu olan olayların yaşandığı zaman ise 1960'lı yıllar. Aradan 20 sene geçer. Ve Ferdy Kaplan Almanya'da bir üniversite öğrencisini öldürdüğü için tutuklanır. Aslında asıl hedef Max Brod'dur. Brod kim? Kafka'nin en yakın arkadaşı. Ona ihanet eden arkadaşı. Bunların amacı ölmüş yazarların intikamını almaktır.
Bol bol edebiyatın,yazarların,eserlerinin konuşulduğu bir kitap.Kafka'dan Dante'ye kadar. Mesela Kafka herkesin bildiği gibi Dönüşüm romanının kapağında hamam böceği resmi istemez. Ama neredeyse tüm dünyada bu şekilde basılır kitap. Ya da Dante'nin meşhur Ilahi Komedya adlı eseri aslında sadece Komedya adıyla basılması gerekirken ,şu meşhur Boccacio,onu Ilahi Komedya yapivermistir.
Kitap ile ilgili yazmak istediğim çok şey var aslında. Ama yeni çağın insanı uzun şeyler okuyamıyor. Tahammülsüz. Acaba Burhan Sönmez o yüzden mi bu kadar kısa bir roman yazdı?