Kafka'nın özgeçmişinden, Prag deneyiminden ve “gerçekçi hümanist” yapıtlardan hareket edilerek yazılan bu kitap, Kafka'nın sinemayla, sinemanın da Kafka'yla ilişkisini inceliyor. Düşsel edebiyatla yaşam dünyasını insancıllaştırmayı deneyen; bir sosyal bilimci ve düşünürden daha çok bilgi ve düşünce; bir şairden daha çok lirik duygu; bir film sanatçısından daha çok manzara ve atmosfer yaratan Kafka'yı, Adorno ve Lukacs'ın çoğu zaman birbiriyle “çatışan” düşüncelerini önemseyerek incelerken, Kafkaesk sinemayı ve Orson Welles'in Josef K.'yla olan “Dava”sını analiz ediyor.
