"Söyler misiniz bana bir Münir çalsınalar" dedi Atatürk.
Yaveri koşup gramofona bir taş plak koydu.Az sonra minarelerin birinde yanık sesli bir müezzinin ezanı duyuldu.Atatürk başıyla işaret verdi ,plağı susturdular.
Füreya,başını öteye,camilerden yana çevirmiş olan Ata'nın göz pınarlarında yaşların biriktiğini gördü.Atatürk uzun müddet yanındakilere dönmedi.
"Ne yazık ki ezanı tekrar ettirmemize imkan yok Füreyanım" dedi yumuşak bir sesle.
"Sabah ezanını bekler hep birlikte dinleriz Paşam"
"Siz o saatte mışıl mışıl uyuyor olursunuz.Ben yalnızlığımı ancak..." sustu...