Furuğ'un Öyküsü
Celal HosrovşahiFuruğ'un Öyküsü Sözleri ve Alıntıları
Furuğ'un Öyküsü sözleri ve alıntılarını, Furuğ'un Öyküsü kitap alıntılarını, Furuğ'un Öyküsü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
''...Nereye gidiyorsun?"
"Hiç. Bir uzun ‘şiir’in caddesinde yürüyordum...''
İçimde bir şeyin düşüp kırıldığını duydum.
Can Yayınları
İnsanlar az güler, çok ağlardı.
Can Yayınları
''...ben eve dönmek istiyorum. Dönmek istiyorum. Yolumu kaybettim.''
Furuğ’un çok sevdiği bir dostuydu. Hepimizin. Konuşunca sadece şiir konuşurdu Sohrab, ya da susardı. Aramızda olması bile yeterdi bize. Sohrab’ın bir yerde bulunmasıyla sanki tanımadığımız bir çiçeğin kokuşu yayılırdı ortalığa.
İnsanlar az güler, çok ağlardı.
Mevlâna / Şems-i Tebrizî Divanı
Elinde bir mumla kenti dün dolaşıyordu Şeyh.
"Kederliyim," diyordu, "bu adam kılığındaki yaratıklardan. İnsan arıyorum
ben."
Dedim ki: "Bulunmaz o. Biz çok aradık."
"İşte tam da onu arıyorum," dedi Şeyh, "o ‘bulunmazı...'
Sayfa 3
Bir gün bir bulutu gösterdi bana:
"Bak! Üç çocuk aslında bunlar. El ele tutuşmuş gidiyorlar..."
"Nereye gidiyorlar, peki?"
"Annelerine gidiyorlar, elbette. Anneleri de deniz. Ona kavuşacaklar..."
Birkaç adım ilerledim. Sonra geriye dönüp baktım. Hiç kimse yoktu. Yalnızdım.
"Sen hiç bulut uçurdun mu?"
Sayfa 16
İçimde bir şeyin düşüp kırıldığını duydum...
Tenimize işliyordu bir şey. Ve içimizi güzelleştiriyordu
Sanki bir mucizeyi yaşıyorduk. Ağaçlar, çimenler ve yeryüzü, bir şey bekliyorduk; mutluluğun bir şehrayin gibi gökyüzünü sarmasını.
Dışarıda hep gece mi?.. Biri gelsin... Işığı yaksınlar...