Bağış Erten'in bana göre fazla fularlı çevirisi sonucu diğer Hornby kitapları kadar keyifle okumadım bu kitabı. Bu zamana kadar 4 Hornby kitabı okudum;
1- Ölümüne Sadakat
2- Çat'
3- Futbol Ateşi
4- Bir Erkek Hakkında
Hornby kitapları benim için toplu taşımada, kafede, sokakta vs. vs. müzik eşliğinde rahatça okunabilecek, akıcı ve komik kitaplardır. Çok da severim Horbyn'nin espri anlayışını ve erkek davranışları tahlillerini. Ne var ki bu kitapta bazı cümleleri bir iki kez okumam gerekti. Bağış Erten kötü bir çeviri yapmış diyemem, anlamsız bir cümleye rastlamadım ama sanki Hornby tarzına uygun değildi çevirisi. Gerçi kitapların hiçbirini orijinal dilinden okumadığım için Hornby tarzına uygun değildi demek fazla iddialı bir itham olur. Ancak diğer 3 kitabın çevirisine hiç benzemiyordu Bağış Erten'in çevirisi. Tabii şunu da atlamamak gerek, yukarıda ismi yazılı 3 kitap kurgu iken bu kitap otobiyografik bir kitap, dolayısıyla onlar kadar akıcı olmamasının bir nedeni de muhakkak ki budur. Keşke biri daha çevirse de yanılıp yanılmadığımı görebilsem.
Böyle diyorum ama okuduğum en 'ciddi' Hornby kitabı da bu oldu aynı zamanda ve böyle düşünmemde de o çevirinin payı vardır belki de. Erkekleri yorumlamasına zaten hep hayran olduğum Hornby'nin en geniş ve en ciddi yorumları da yine bu kitapta, tabii kendine has dürüst ama muzip üslubuyla. Ne alaka denebilir pekala ama Woody Allen sinemada neyse Hornby de benim için kitapta odur; ilişkilere çomak sokan, belki gereğinden fazla dürüst ve çok muzip...
