Bu korkunç gece de, yaşamdan intikam alan bu havada yirmi iki yaşında bir genç, Kuzehayya manastırından Şeyh Abbas'ın köyüne doğru çıkan yolda ağır ağır ilerliyordu. Soğuk, iliklerine işlemiş, açlık ve korku bütün gücünü tüketmişti. Siyah giysisi, diri diri gömülüyormuş gibi karlarla bembeyaz kaplanmıştı. İleri doğru bir adım atıyor, ama rüzgarlar onu yaşam sahibi insanların evlerinde görmek istemiyormuşcasına engelleyip geri itiyordu. Engebeli yol ayaklarını tutarak onu düşürüyordu. Genç, ayağa kalkarak olabildiğince gür sesiyle yardım için bağırıyordu. Ama soğuk onun soluğunu kesiyor. Ümitsizlikle derin üzüntü arasında kalmış cılız bir umut gibi, çatışan duygular içinde, ya da nehre düşen öfkeli akıntının derinliklere doğru sürüklediği kanadı kırık bir serçe gibi sessizce titreyerek ayakta duruyordu.
