İçimde her şeyi sessizce anlatan bir ses var. Bütün anlattıklarımdan oluşan bir ses. Kelimelerimden daha hızlı koşan bir ses. Öyle ki bu sesi susturmak için yazıyorum bazen.
Sevdiğimiz bir dostumuzla bir daha hiç karşılaşamayacağımızı fısıldar rüzgar, pencereden bakarken. Aynı sevinci bir daha hiç yaşayamayacağımızı öğretir, adını çok iyi bildiğimiz sokaklar.