Uzun olduğuna bakmadan hemen başlanmalı diyebileceğim kitaplardan birisi. Daha ilk sayfadan hikâyeye öyle bağlanıyorsunuz ki sanki Melek Hanım sizin salonunuzda oturuyor bir de tatliş köpüşünüz var. İç içe geçen hayatlar, fantastik ögeler, kızgın ve kırgın bir çocuğun bedenen büyüse de içten içe o çocuk olarak kalması… Ne ararsak var bu kitapta. Herkesi anlıyor, herkese hak veriyorsunuz bu da insanoğlunun adalet duygusunu sorgulatıyor. Acaba kimin haklı olduğu konusunda düşündüğümüzden daha mı aceleciyiz? Bilmem, Tayfun’a sormak lazım…
Kitapta beni en çok etkileyen şeylerden birisi Kerem karakterinin yetimhanedeki günleriydi. Kötü bir şey beklemeyin buradan ama öyle mantıklı, öyle güzel çıkarımlar sundu ki mest etti bizi.
Sitelerde ‘’ters köşe yapan filmler’’ listeleri gibi bir sonla da bize göz kırpıyor yazar. Teşekkürler Sezgin abi, bir çayını içmek isteriz.
Dipnot: Cahille sohbeti kestik malum ama söylemek gerek ‘’Geber Anne’’ diye isim olmaz, basit dili var falan diyenler ‘’İngiliz Casusun İtirafları’’ minvalinde kitaplar okumaya devam ederlerse sorun kalmayacaktır. Herkes her şeyi okuyup anlayacak diye bir şey yok. Bu memlekete ‘’Aşko reenkarnasyon ne demek navigasyon gibi mi?’’ diyecek kişiler de lazım…
Sezgin Kaymaz , yine harika bir kitap yazmışsınız ;)
Hayat bir döngüden ibaret mi? => 
Geber Anne ...
Okuyunuz ;)
