1940’lı Yıllarda Anadolu Köylerinde Araştırmalar ve Yaşadığım Çevreden İzlenimler
Geç Kalmış Kitap
Mediha Berkes EsenelGeç Kalmış Kitap Gönderileri
Geç Kalmış Kitap kitaplarını, Geç Kalmış Kitap sözleri ve alıntılarını, Geç Kalmış Kitap yazarlarını, Geç Kalmış Kitap yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ümmetçilik devri sona ermiş, milliyetçilik devri başlamıştı. Ancak bu, asla ırkçılık demek değildi. Atatürk "Ne mutlu Türk olana" dememiş, "Ne mutlu Türk'üm diyene!" demişti.
Sayfa 41 - PinhanKitabı okuyor
Biz de, herkesin yaptığı gibi birbirimizin evine misafir olur, gelişigüzel konuşurduk. Bu gibi hallerde grubun yıldızı her zaman Sabahattin Ali olurdu. Onun bulunduğu yerde kimseye laf düşmezdi. Bazıları buna pek kızardı. Bana kalırsa bütün konuşmaları akıllıca ve yararlıydı. Bazı zamanlar da birisine takılacağı tutardı; o kişinin vay haline! O kadar hazırcevaptı ki o kişinin kendini savunmasına olanak yoktu. Bazen de havasında olmaz, cebinde her zaman taşıdığı kitaplarından birini çıkarıp okumaya başlardı. O her yerde, otobüste ayaktayken bile kitap okurdu. Kitaba öylesine dalardı ki yanında top patlasa duymazdı.
Sayfa 74Kitabı okudu
1945’ten sonra günlük geçim derdi içinde, araştırma ve yazı yazmaya zaten vakit yoktu. Ancak, ilk köy sosyolojisi araştırmalarımın, gelecek kuşaklar için önemi var; çünkü Batı ülkelerinde yüzyıllar alan toplumsal değişim, Türkiye’de bir kuşakta gerçekleşti. Bu da benim ömür sürecime sığdı.
Sayfa 279
Her Dönemin Mağduru : Solcular
Serteller, Türkiye’de yaşayamaz hale getirildiler. Geçinecek durumları tamamen ortadan kalktı. Gitmek zorunda bırakıldılar. Türkiye’ye biraz yakın olabilmek için Bakü’ye yerleştiler. Türkiye’yi çok özlediler... O dönemde Rusya ile mektuplaşmak komünistlik anlamına geliyordu. Baskılar yüzünden hiç mektuplaşamadık.
O kadar büyük bir hevesle çalıştığım halde hiç bir şey yapamayınca tamamen vazgeçtim. Hiç bir şey yapamaz oldum, çalışamaz oldum. Elli sekiz yaşına kadar çalıştım. Çok yorulmuştum. Yani fena halde yıprandım. Bu süre zarfında kendimle ilgili hiç bir şey yazamadım. Bazı insanlar yazmam konusunda beni teşvik ettiler. Onun üzerine yazmaya başladım. Emekli olduktan iki sene sonra yazmaya karar verdim.
Şehir çocuklarının ağızlarına almaktan şiddetle menedildikleri bazı kelimeleri köy çocukları en tabii laflarmış gibi kullanabiliyorlar. Lakin bu çocuklar köy anlayışına göre asla terbiyesiz sayılmazlar. Bu, asla büyüklere karşı saygısızlığa da delalet etmez. Onların hiç kimseyi tahkir hususunda bir kasıtları yoktur. Mesele farklı cemiyet telakkisinden başka bir şey değildir.
Sayfa 165