Gece Uçuşu
Antoine de Saint-ExupéryGece Uçuşu Gönderileri
Gece Uçuşu kitaplarını, Gece Uçuşu sözleri ve alıntılarını, Gece Uçuşu yazarlarını, Gece Uçuşu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanın kendinden bağımsız bir kader yoktur. Kader yalnızca insanın içindedir : Bir an gelir insan kendini savunmasız halde bulabilir ; işte o zaman hatalar bir baş dönmesi gibi çeker sizi içine.
Sayfa 82Kitabı okudu
"Hayatınızda aşkla çok haşır neşir oldunuz mu Leroux?"
"Ah! Aşk, bilirsiniz müdür bey..."
"Siz de benim gibisiniz, demek hiç zamanınız olmadı."
"Pek olmadı..."
Sayfa 13Kitabı okudu
Yengi... yenilgi... hiç bir anlamı yok bu sözcüklerin.Yaşam bu imgelerin üstünde, ve şimdiden, daha başka
imgeler hazırlamakta. Yengi vardır, bir halkı zayıflatır, yenilgi vardır, başka bir halka can verir.
Kara yazgı, insanın kendi içindedir: bir an gelir, zayıf hissedersiniz kendinizi; işte o zaman hatalar, bir başdönmesi gibi çeker sizi.
Sayfa 71Kitabı okudu
"Sevmek, yalnızca sevmek, ne büyük bir çıkmaz"
Sayfa 68Kitabı okudu
Aslında, en önemli yasa, mutluluğun korunması değil miydi?
Sayfa 67Kitabı okudu
oysa insanlar yalnız gizli saklı şeylerden korkarlar.
Sayfa 53Kitabı okudu
insan olaylara söz geçirir, olaylar sizi dinler, böylece bir şeyler yaratırsınız. İnsanlar da aslında olaylara benzer,
zavallı yaratıklardır, insan onlara da dilediği biçimi verebilir.
Sayfa 44Kitabı okudu
"Saatin yelkovanı, şu anda, ölü
bir zamanı gösteriyordu: oysa ne çok şey olabilirdi bu zaman aralığında"
Sayfa 35Kitabı okudu
"Uykusuz geceler, bir besteciye güzel eserler kazandırıyorsa, o uykusuzluk güzeldir."
Sayfa 33Kitabı okudu
yıllardır, kollarının bütün gücünü
harcayarak, büyük bir ağırlığı taşıdığını hissediyordu: umutsuz, dursuz duraksız bir çaba...
Sayfa 17Kitabı okudu
insan seçtikten sonra, yaşamın getireceği şeylerle yetinir ve bu yaşamı sevebilir. Yaşam, sevgi gibi, bir sınır çizer insana.
"Hasta bir çocuğun kalabalıkta küçük adımlarla yürüyen babası gibiyim ben. Öyle bir baba evin büyük sessizliğini içinde taşır."
İnsan hayatından daha değerli hiçbir şey olmasa da, sanki insan hayatından daha değerli bir şeyler varmış gibi davranıyoruz...
«Bizler, ölümsüz olmak değil, eylemlerin ve nesnelerin ansızın anlamsızlaştığını görmemek için didiniyoruz. Çünkü edimler ve nesneler anlamını yitirdiği an, çevremizi kuşatan boşluk ortaya çıkıyor...»
Sayfa 80