İnsanın yaşamına tat veren şeyleri, “Her işin bir sırası var” diyerek ihtiyarlığa bırakmış olduğunu fark etti. Sanki bir gün gerçekten vakit bulunabilirmiş, sanki ömrün sonunda, hayal edilen o mutlu dinginliğe kavuşabilirmiş gibi. Oysa dinginlik yoktur.