Onun yanında her şey güzeldi. Mihrimah ile hayat bir anlam kazanmıştı. Bu yaşına kadar boşuna yaşamış gibi hissediyordu. Hatta ölüm, onun için sıradan bir şeydi. Ölmekten korkmuyordu. Şimdi ise ölümün anlamı farklıydı. Yine korkmuyordu ama artık ölmek de istemiyordu. O tatlı kadınla, hayatını yaşanır kılan güzelle yaşlanmak istiyordu.